Понекогаш се случува токму најблиските, како на пример нашите родители, да ни мислат најдобро но тоа да не го покажуваат на начин кој е навистина од помош. Тоа не значи дека баба и дедо не нè сакаат. Напротив. Често значи дека припаѓаат на едно друго време, во кое љубовта се покажувала на поинаков начин. Кога родителството било повеќе околу ред и послушност, а помалку за поврзаност и емоции.

Многумина од нас растеле со реченици како ‘Децата се за гледање, не за слушање’ или ‘Зашто јас така реков’. Денес, како родители, се трудиме да ги ревидираме овие практики и да создадеме нови начини на воспитување со повеќе дијалог, почит и свесност.

Повеќето очекуваме нашите родители, кога ќе станат баби и дедовци, да бидат токму она што нам ни недостига. Но, работите не се толку едноставни. Што не значи дека не можат да бидат прифатени и надминати.

Секоја од нас си има свои природни времиња за работа и одмор, диктирани од нашиот личен биоритам. Дали ги знаеш твоите?